spóźniać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, spóźniać sięam się, spóźniać sięa się, spóźniać sięają się {{/stl 8}}– spóźnić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, spóźniać sięnię się, spóźniać sięni się, spóźniać sięnij się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spóźniać się — ndk I, spóźniać sięam się, spóźniać sięasz się, spóźniać sięają się, spóźniać sięaj się, spóźniać sięał się spóźnić się dk VIa, spóźniać sięnię się, spóźniać sięnisz się, spóźniać sięnij się, spóźniać sięnił się 1. «przybywać za późno, później… … Słownik języka polskiego
spóźnić się — → spóźniać się … Słownik języka polskiego
późnić się — ndk VIa, późnić sięni się, późnić sięnił się reg. «o zegarku: wskazywać czas wcześniejszy, niż jest, iść zbyt wolno; spóźniać się» … Słownik języka polskiego
późnić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIb, późnić sięni się, reg. {{/stl 8}}{{stl 7}} o zegarze: wskazywać godzinę wcześniejszą, niż jest w rzeczywistości; spóźniać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spóźnić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}spóźniać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spóźnianie się — n I rzecz. od spóźniać się … Słownik języka polskiego
starać się — ndk I, starać sięam się, starać sięasz się, starać sięają się, starać sięaj się, starać sięał się 1. «zabiegać o coś, dążyć do otrzymania, do załatwienia czegoś» Starać się o posadę, o pracę, o urlop. Starać się o pożyczkę, o dotacje, o… … Słownik języka polskiego
zalegać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa zalegaćam, zalegaća, zalegaćają {{/stl 8}}– zalec, zalegnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IV c b, zalegaćlegnę, zalegaćlegnie, zalegaćlegnij, zalegaćległem, zalegaćległ, zalegaćległa, zalegaćlegli {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
że — 1. «spójnik łączący ze zdaniem nadrzędnym zdania podrzędne lub ich równoważniki rozwijające treść składników zdania nadrzędnego (często w połączeniu z wyrazami oznaczającymi przekazywanie wiadomości, procesy myślowe, doznania, stany uczuciowe)»… … Słownik języka polskiego
lubić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, lubićbię, lubićbi, lubićbiany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czuć sympatię do kogoś, czegoś, być amatorem czegoś, mieć skłonność do kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lubić… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
